หนังสือรับรองสถานภาพสมรส (เพื่อใช้ยื่นต่อหน่วยงานเยอรมัน)

ดาวน์โหลด: คำร้องขอหนังสือรับรองสถานภาพสมรส

หากท่านมีหนังสือรับรองสถานภาพสมรสจากที่ว่าการอำเภอไทย และจากสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เขตดุสิต ไม่ว่าจะเป็นหนังสือรับรองโสดไม่เคยแต่งงานมาก่อน หรือ หนังสือรับรองโสดหลังการหย่า หรือ หนังสือรับรองโสดหลังคู่สมรสเสียชีวิต และยังมีอายุตั้งแต่วันออกหนังสือดังกล่าวไม่เกิน 6 เดือน ท่านสามารถมายื่นคำร้องขอหนังสือรับรองสถานภาพสมรสจากสถานกงสุลใหญ่ฯ หรือ "Eheunbedenklichkeitsbescheinigung" ได้

เอกสารที่ต้องเตรียม

ท่านต้องมายื่นคำร้องด้วยตัวเอง พร้อมเอกสารประกอบต่อไปนี้ โดยเซ็นชื่อในสำเนาทุกฉบับ (หากเป็นไปได้ให้นำเอกสารต้นฉบับตัวจริงมาด้วย)

• สำเนาหนังสือเดินทาง 1 ชุด (ถ่ายสำเนาหน้าที่มีรูปถ่าย หน้าที่มีการต่ออายุ และหน้าที่มีการเปลี่ยนแปลงชื่อและนามสกุล)
• สำเนาทะเบียนบ้านไทย 1 ชุด (หากทะเบียนบ้านไทยแปลเป็นภาษาเยอรมันแล้ว ให้ยื่นสำเนาคำแปลภาษาเยอรมันด้วย)
• สำเนาบัตรประชาชนไทย 1 ชุด
• สำเนาสูติบัตร หรือ สำเนาหนังสือรับรองการเกิด 1 ชุด
• สำเนาหนังสือรับรองสถานภาพการสมรสจากอำเภอ 1 ชุด (รับรองว่าเป็นโสดไม่เคยแต่งงานมาก่อน หรือ โสดหลังหย่า หรือ โสดหลังคู่สมรสเสียชีวิต) ต้องมีอายุไม่เกิน 6 เดือน
• สำเนาแบบคำร้องทะเบียนครอบครัวจากสำนักทะเบียนกลาง 1 ชุด ต้องมีอายุไม่เกิน 6 เดือน
• สำเนาใบเปลี่ยนชื่อ หรือ ใบเปลี่ยนนามสกุล 1 ชุด (หากมี)
• สำเนาใบแสดงถิ่นที่อยู่ในเยอรมัน (Meldebestätigung) หรือ สำเนาหนังสือเชิญตัว 1 ชุด
• สำเนาบัตรประชาชนของคู่หมั้น 1 ชุด
• สำเนาใบแสดงถิ่นที่อยู่ในเยอรมัน (Meldebestätigung) ของคู่หมั้น 1 ชุด

เอกสารเพิ่มเติม

1. กรณีที่เคยหย่าร้าง
   • หนังสือสำคัญการหย่า หรือ คำพิพากษาหย่าที่มีผลบังคับใช้แล้ว
   • หากเป็นหญิง ต้องมีหนังสือรับรองจากแพทย์ว่ามิได้ตั้งครรภ์ ถ้าหย่ายังไม่ครบ 310 วัน นับตั้งแต่วันที่การหย่ามีผลบังคับใช้
     
     
2. กรณีที่คู่สมรสเสียชีวิต
   • มรณบัตรคู่สมรสที่เสียชีวิต
   • ทะเบียนสมรส
   • หากเป็นหญิง ต้องมีหนังสือรับรองจากแพทย์ว่ามิได้ตั้งครรภ์ ถ้าคู่สมสรสเสียชีวิตไม่เกิน 310 วัน
     
     
3. กรณีอายุยังไม่ครบ 20 ปี บริบูรณ์
   • หนังสือยินยอมให้สมรสได้จากบิดามารดา หรือ ผู้ปกครองตามกฎหมาย ที่ขอมาจากอำเภอ

ค่าธรรมเนียม 15 ยูโร

ข้อแนะนำอื่น ๆ ที่ควรทราบ

1. ถ้าหนังสือรับรองสถานภาพสมรส (รับรองโสด) จากอำเภอมีอายุมากกว่า 6 เดือน สถานกงสุลใหญ่ ฯ ไม่สามารถออกหนังสือรับรองสถานภาพสมรสของสถานกงสุลใหญ่ฯ (Eheunbedenklichkeitsbescheinigung) ให้ได้
2. เจ้าของเรื่องต้องมายื่นคำร้องด้วยตัวเอง ให้คนอื่นมายื่นแทนไม่ได้ และต้องมารับเอกสารด้วยตัวเอง เพราะต้องมาเซ็นชื่อในหนังสือรับรองสถานภาพสมรสของสถานกงสุลใหญ่ฯ (Eheunbedenklichkeitsbescheinigung) ต่อหน้าเจ้าหน้าที่
3. สถานกงสุลใหญ่ ฯ ไม่สามารถรับคำร้องขอหนังสือรับรองสถานภาพสมรสของสถานกงสุลใหญ่ฯ (Eheunbedenklichkeitsbescheinigung) ที่มายื่นโดยผู้อื่นที่ไม่ใช่เจ้าของเรื่อง
4. ก่อนแต่งงาาน ผู้ยื่นคำร้องควรทราบรายละเอียดการใช้นามสกุลตามกฎหมายไทย โดยดูข้อมูลที่ พระราชบัญญัติชื่อบุคคล (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2548

พระราชบัญญัติชื่อบุคคล (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2548

สาระสำคัญของพระราชบัญญัติชื่อบุคคล (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2548 มีดังนี้

• การใช้ชื่อนามสกุลหลังการสมรส คู่สมรสมีสิทธิใช้ชื่อสกุลของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตามที่ตกลงกัน หรือต่างฝ่ายต่างใช้นามสกุลเดิมของตน การตกลงกันนี้ คู่สมรสจะกระทำเมื่อมีการสมรสหรือในระหว่างสมรสก็ได้ หรือจะตกลงเปลี่ยนแปลงภายหลังก็ได้ (ตามความในมาตรา 12) ซึ่งจะทำให้คู่สมรสเลือกใช้นามสกุลได้ 4 แบบ คือ
  
  

  แบบ	ชาย	หญิง
  1	ชายใช้นามสกุลชาย	หญิงใช้นามสกุลหญิง (คงนามสกุลเดิมทั้งคู่)
  2	ชายใช้นามสกุลชาย	หญิงใช้นามสกุลชาย (รูปแบบเดิม)
  3	ชายใช้นามสกุลหญิง	หญิงใช้นามสกุลหญิง (ชายเปลี่ยน/หญิงไม่เปลี่ยน)
  4	ชายใช้นามสกุลหญิง	หญิงใช้นามสกุลชาย (สลับนามสกุลกัน)

• สำหรับหญิงมีสามีซึ่งใช้นามสกุลของสามีก่อนวันที่พระราชบัญญัติชื่อบุคคลนี้ใช้บังคับ ให้มีสิทธิใช้นามสกุลของสามีต่อไปได้ หรือจะกลับมาใช้นามสกุลเดิมของตนก็ได้ หรือจะตกลงใหม่ระหว่างสามีภรรยาเป็นประการอื่นได้ (ตามความในมาตรา 9)

• หากท่านใดต้องการเปลี่ยนนามสกุลหลังสมรสให้สอดคล้องกับพระราชบัญญัติชื่อบุคคลฉบับใหม่นี้ สามารถปฏิบัติได้ดังนี้

  • หญิงแต่งงานที่ใช้นามสกุลของสามีอยู่แล้ว (ในทะเบียนบ้านไทย) ต้องการใช้นามสกุลของสามีต่อไป สามารถใช้นามสกุลของสามีต่อไปได้
  • หญิงแต่งงานที่ใช้นามสกุลของสามีแล้ว (ในทะเบียนบ้านไทย) แต่ต้องการกลับมาใช้นามสกุลเดิมของตนเอง สามารถยื่นคำร้องขอเปลี่ยนนามสกุลได้ที่อำเภอที่ตนเองมีทะเบียนบ้านอยู่ (กรณีสมรสตามกฎหมายเยอรมัน การเลือกใช้นามสกุลในเอกสารไทยต้องสอดคล้องกับการใช้นามสกุลของตนเองตามกฎหมายเยอรมันด้วย)
  • หญิงแต่งงานที่ใช้นามสกุลตามกำเนิดของตนเองเป็นนามสกุลหลังสมรส สามารถเปลี่ยนมาใช้นามสกุลของคู่สมรสในภายหลังได้ โดยยื่นคำร้องขอเปลี่ยนนามสกุลได้ที่อำเภอที่ตนเองมีทะเบียนบ้านอยู่ (กรณีสมรสตามกฎหมายเยอรมัน การเลือกใช้นามสกุลในเอกสารไทยต้องสอดคล้องกับการใช้นามสกุลของตนเองตามกฎหมายเยอรมันด้วย)
    
    

• การใช้นามสกุลหลังการหย่าหลังหย่าหรือศาลเพิกถอนการสมรส คู่สมรสที่ใช้นามสกุลของอีกฝ่ายหนึ่งต้องกลับไปใช้นามสกุลเดิมของตน (ตามความในมาตรา 13 วรรค 1)

• การใช้นามสกุลหลังคู่สมรสเสียชีวิตหากคู่สมรสฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดเสียชีวิต ฝ่ายที่ยังมีชีวิตอยู่และใช้นามสกุลของอีกฝ่ายหนึ่ง มีสิทธิ์ใช้นามสกุลนั้นต่อไปได้ แต่เมื่อจะสมรสใหม่ให้กลับไปใช้นามสกุลเดิมของตน (ตามความในมาตรา 13 วรรค 2)

• การใช้ชื่อรองคู่สมรสอาจใช้นามสกุลของอีกฝ่ายหนึ่งเป็นชื่อรองได้ เมื่อได้รับความยินยอมของของฝ่ายนั้นแล้ว (ตามความในมาตรา 6) โดยสามารถยื่นคำร้องขอเพิ่มชื่อรองได้ที่อำเภอที่ตนเองมีทะเบียนบ้านอยู่

• การใช้นามสกุลควบตามกฎหมายใหม่ ไม่สามารถใช้นามสกุลควบได้ ตัวอย่างเช่น “มึลเลอร์-บางนา” เป็นต้น

โดยสรุป การใช้นามสกุลของบุคคลสัญชาติไทยที่แต่งหรือหย่าตามกฎหมายเยอรมันต้องสอดคล้องกับการใช้นามสกุลตามพระราชบัญญัติชื่อบุคคลนี้